Qu'est ce que tu veux - La Brigade

Toujours les mêmes choses, les choses qu’on ne renie pas

Y a tellement de chose à dire, non, non

Faut leur dire, faut leur dire ce qu’on pense

Mes dents grincent comme les portes d’un domaine

Quand je voie qu’on se domine

Les uns, les autres, ça me troue l’abdomen

Je rumine toujours les même propos

Je n’ai de cesse, je ressasse c’est toujours le même topo

Systématique les même phrases idiomatique

Qui fixent les zygomatiques autour de la même thématique

Depuis le temps que j’ai commencé, depuis le temps que c’est commencé

Combien d’histoire j’ai romancé

Mais voilà y a rien qui évolue

Va savoir si entre nous c’est vraiment le bien qui est voulu

Constate: y a que de la haine qu’on génère

On prend un malin plaisir à se détruire entre congénères (bref)

Voir que tout foire, ça fout le cafard (même au K-Fear)

Mais je suis pas de ceux qui pensent qui y a rien à faire

Je vais pas te dire chuis pas déçu mais faut pas me dire

Qu’y a pas d’issu et que la solution viendra pas d’ici

Mais qu’est ce tu veux que je fasse

Qu’est-ce que tu veux que je te dise

Façon c’qu’on dit, on a beau l’dire

Tout le monde le sait, tout le monde le ressent

Mais ça n’empêchera pas l’homme de faire couler l’sang

Accepter les leçons, d’bâtards comme ça laisse tomber

J’l’accepte seul si celle-ci est censée ou sans ça je fais le sourd

L’homme d'état a les mains plus sales qu’un

Dealer de crack qui l’fume et en plus met sa rate au tapin

Comment?

Comment tu veux qu’j’ai confiance

Comment tu veux que j’avance

Dans ce décor combien ont perdu le bon sens

Je dis ça, en vérité j’flippe ma race

T’rends compte j’passe pas 15 jours tranquille sans qu’les flics m’agressent

Le petit Karim faut pas qui vive ça

Faut qui kiffe sa vie tranquille c’est pour lui qu’au ciel je prie ça

À se demander mais où on est, où je suis, mais où qu’on soit

J’conçois rien n’est perdu si plus de fous on est

À s’battre pour la même chose, la même cause

Pas acquise, soit, mais c’est celle qui fait que tant de blêmes s’posent

Mais qu’est ce tu veux que je fasse

Qu’est-ce que tu veux que je te dise

Dans les cités, beaucoup trop de jeunes vivent dehors comme en prison

L’argent nous pousse à nous haïr et c’est nous que nous méprisons

Le désespoir est quand trop de jeunes s’tapent et s’tirent dessus

S’embrouillent entre quartiers pour des biz à même pas 2 sous

Ouais, un jeune sur dix cités pour s'évader de la cité

Prends ou vends des produits illicite et veut fuir la mendicité

Beaucoup finissent en prison, les plus malchanceux dans un linceul

Un seul sur cent y réchappe mais petit pas que le malin seul

En fait l’union fait la force, pourtant trop de jeunes s’entêtent

A vendre leur âme au diable dès l’instant où ils s’endettent

La crainte d’un avenir compromis trouble jusqu'à leur sommeil

Et c’est pour eux qu’il faut que la Gade brille comme le soleil

Qu’elle éclaire l’esprit des jeunes perdus dans des blocs de ciment gris

Car le savoir est une arme c’est ce que dieu du haut des six monts cri

Aux jeunes maintenus à l’ombre des cités ou entre quatre murs

S’ils tombent que la foi les protège telle une armure (ouais, telle une bombe!)

Mais qu’est ce tu veux que je fasse

Qu’est-ce que tu veux que je te dise

Altijd dezelfde dingen, de dingen die we niet ontkennen

Er is zoveel te zeggen, nee, nee

Moet ze vertellen, moet ze vertellen wat we denken

Mijn tanden kraken als de poorten van een domein

Als ik zie dat we elkaar domineren

De een, de ander, het doorboort mijn buik

Ik pieker altijd over dezelfde dingen

Ik stop nooit, ik ga eroverheen, het is altijd hetzelfde verhaal

Systematisch dezelfde idiomatische uitdrukkingen

Die de jukbeenderen rond hetzelfde thema repareren

Sinds de tijd dat ik begon, sinds de tijd dat het begon

Hoeveel geschiedenis heb ik geromantiseerd?

Maar er verandert niets

Wie weet of het tussen ons echt het goede is dat gezocht wordt

Opmerking: er wordt alleen haat gegenereerd

We hebben er kwaadaardig plezier in om elkaar te vernietigen onder soortgenoten (kortom)

Als je ziet dat alles fout gaat, verpest het de blues (zelfs bij K-Fear)

Maar ik ben niet iemand die denkt dat er niets te doen is

Ik ga je niet vertellen dat ik niet teleurgesteld ben, maar vertel het me niet

Dat er geen uitweg is en de oplossing niet van hier komt

Maar wat wil je dat ik doe?

Wat wil je dat ik je vertel?

Zoals we zeggen, kunnen we het zeggen

Iedereen weet het, iedereen voelt het

Maar dat weerhoudt de man er niet van bloed te vergieten

Accepteer de lessen, van zulke klootzakken laat het los

Ik accepteer het alleen als deze wordt verondersteld of zonder dat ik doof speel

De handen van de staatsman zijn vuiler dan die van een man

Crackdealer die het rookt en daarnaast zijn milt aan de haak legt

Hoe?

Hoe wil je dat ik vertrouw?

Hoe wil je dat ik ga?

Hoeveel hebben in deze setting hun gezond verstand verloren?

Ik zeg dat, in werkelijkheid maak ik mijn race gek

Realiseer je je dat ik geen 15 rustige dagen doorbreng zonder dat de politie me aanvalt?

Kleine Karim zou dat niet moeten leven

Is wie uitstapt op zijn rustige leven, het is voor hem dat ik tot de hemel bid

Om je af te vragen waar we zijn, waar ik ben, maar waar we zijn

Ik begrijp dat er niets verloren gaat als we meer dwazen zijn

Om voor hetzelfde te vechten, voor hetzelfde doel

Ook niet verworven, maar het is degene die ervoor zorgt dat er zoveel problemen ontstaan

Maar wat wil je dat ik doe?

Wat wil je dat ik je vertel?

Op de landgoederen leven veel te veel jongeren buiten zoals in de gevangenis

Door geld haten we onszelf en verachten we onszelf

Wanhoop is wanneer te veel jonge mensen elkaar slaan en schieten

Raak verward tussen buurten voor zaken, nog geen 2 cent

Ja, een op de tien jongeren gaat weg uit de stad

Illegale producten meenemen of verkopen en aan bedelarij willen ontsnappen

Velen belanden in de gevangenis, de ongelukkigen in een lijkwade

Slechts één op de honderd overleeft het, maar een kleine stap dan de boze alleen

In feite is eenheid kracht, maar te veel jonge mensen zijn koppig

Om hun ziel aan de duivel te verkopen op het moment dat ze in de schulden komen

De angst voor een gecompromitteerde toekomst verstoort hun slaap

En het is voor hen dat de Gade moet schijnen als de zon

Moge het de geest van jonge mensen verlichten die verdwaald zijn in blokken grijs cement

Want kennis is een wapen, dat is wat god van de top van de zes bergen roept

Aan de jongeren die in de schaduw van de steden of tussen vier muren worden gehouden

Als ze vallen, kan het geloof hen beschermen als een harnas (ja, als een bom!)

Maar wat wil je dat ik doe?

Wat wil je dat ik je vertel?