Tomorrow I'll Go - John Kongos

We began with hands and eyes

And our lips were careless and free

And you’d never think before a kiss

And I’d never fear childish laughter

And we’d never think about thereafter

And I said «yes, tomorrow I’ll go»

And we agreed

Then we talked of life and love

And reasons and destinies

And we asked each other always why

And like children, we puzzled the answers

And as children, we were always sure

And I said «yes, but tomorrow I’ll go»

And we agreed

We talked of truth and the past

I believed every word

And you made me eat onions and prawns

And soon your thoughts were like mine

And my thoughts were just like yours

And still I said «yes, tomorrow I’ll go

I’ll go»

And we bought an old sheep dog

And it seemed like we lived around him

And he wasn’t yours and he wasn’t mine

So he must have been ours

You said, «how can you ever leave?»

And still I said «yes, tomorrow I’ll go

I’ll go»

And one day you said, «how about a baby?»

And I said, «okay

But I may want to go tomorrow»

You said, «of course» and then I knew

You said, «of course» and then I knew

That I would never go tomorrow

I’d never go, never leave

Today or tomorrow, I’d never leave

Never go, never go

We zijn begonnen met handen en ogen

En onze lippen waren onvoorzichtig en vrij

En je zou nooit denken voor een kus

En ik zou nooit bang zijn voor kinderachtig gelach

En we zouden er daarna nooit meer aan denken

En ik zei "ja, morgen ga ik"

En we waren het eens

Toen hadden we het over leven en liefde

En redenen en lotsbestemmingen

En we vroegen elkaar altijd waarom

En net als kinderen puzzelden we met de antwoorden

En als kinderen waren we er altijd zeker van

En ik zei "ja, maar morgen ga ik"

En we waren het eens

We hadden het over de waarheid en het verleden

Ik geloofde elk woord

En je hebt me uien en garnalen laten eten

En al snel waren jouw gedachten als de mijne

En mijn gedachten waren net als die van jou

En toch zei ik "ja, morgen ga ik"

Ik zal gaan"

En we kochten een oude herdershond

En het leek alsof we om hem heen leefden

En hij was niet van jou en hij was niet van mij

Dus hij moet van ons zijn geweest

Je zei: "hoe kun je ooit weggaan?"

En toch zei ik "ja, morgen ga ik"

Ik zal gaan"

En op een dag zei je: "Wat dacht je van een baby?"

En ik zei: "oké"

Maar misschien wil ik morgen gaan»

Je zei "natuurlijk" en toen wist ik het

Je zei "natuurlijk" en toen wist ik het

Dat ik morgen nooit zou gaan

Ik zou nooit gaan, nooit weggaan

Vandaag of morgen, ik zou nooit weggaan

Ga nooit, ga nooit