Hair of Spun Gold - Janis Ian

When I was just the age of five

My world had just come live

Wonderous things to see and be done

All that I could think of was fun

With hair of spun gold

Lips of ruby red

And eyes as deep as the deepest sea

When I was just the age of ten

My life had been changed again

I threw away all my childish toys

And worked on getting noticed by boys

And when I was just thirteen years of age

Going steady was all the rage

My mother picked out the cutest boy

My little leather-jacketed toy

And hair of spun gold

Turned to black as night

And the ruby red lips

Turned to pale pink

When I was fifteen years of age

He had my hand in marriage

And when fifteen years of age

In my arms I held my babe

And now I’m twenty-one

And I feel my life’s over and done

And I’m looking down on my little child

Wondering, wondering if she’ll be so wild

She’s got hair of spun gold

Lips of ruby red

And eyes as deep as the deepest sea

When I’m looking down on my little child

I swear she’ll have the time

There’ll be time to love

There’ll be time to learn

But childish memories she won’t burn

We’ll find time to laugh

We’ll find time to play

She won’t have to throw her toys away

I swear to you we’ll wait for time

To take its time

Toen ik nog maar vijf was

Mijn wereld was net tot leven gekomen

Wonderlijke dingen om te zien en te doen

Alles wat ik kon bedenken was leuk

Met haar van gesponnen goud

Lippen van robijnrood

En ogen zo diep als de diepste zee

Toen ik nog maar tien was

Mijn leven was weer veranderd

Ik heb al mijn kinderachtige speelgoed weggegooid

En werkte eraan om opgemerkt te worden door jongens

En toen ik net dertien was

Vast gaan was een en al woede

Mijn moeder heeft de leukste jongen uitgezocht

Mijn kleine speelgoed met leren jack

En haar van gesponnen goud

Zo zwart geworden als de nacht

En de robijnrode lippen

Bleek roze

Toen ik vijftien jaar oud was

Hij had mijn hand in het huwelijk

En als ze vijftien jaar oud zijn

In mijn armen hield ik mijn schatje

En nu ben ik eenentwintig

En ik voel dat mijn leven voorbij is

En ik kijk neer op mijn kleine kind

Ik vraag me af of ze zo wild zal zijn

Ze heeft haar van gesponnen goud

Lippen van robijnrood

En ogen zo diep als de diepste zee

Als ik neerkijk op mijn kleine kind

Ik zweer dat ze de tijd zal hebben

Er zal tijd zijn om lief te hebben

Er is tijd om te leren

Maar kinderachtige herinneringen zal ze niet verbranden

We zullen tijd vinden om te lachen

We vinden wel tijd om te spelen

Ze hoeft haar speelgoed niet weg te gooien

Ik zweer je dat we op tijd wachten

Om de tijd te nemen