Stis Haravges Xehnieme - Giannis Haroulis

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο

Μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά

Και της σιωπής τον πλούτο

Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή

Κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι

Μ' ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα

Στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού

Πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα

Ik heb geen masker om terug te gaan naar dit carnaval

Alleen een onthouding om de sluwheid van de zee te oogsten

En de rijkdom van stilte

Goed gewicht, sterk gewicht, een snoepgeweer

En laat de galerij van de papieren oorlog het geweld voelen

Ik gooi de gedachte weg, ik doe afstand van logica

Met een Armeense eekhoorn voor wegen die ik niet wilde

Bij zonsopgang vergeet ik

Houd er rekening mee, houd er rekening mee dat je niet zeurt over het weer

Waar 'hij maakte met de kliek pijn en gierig in de zoete'