Metrisin Önü - Edip Akbayram

Ben hep onyedi yaşındayım

Her ayak sesinde ürperirim

Demir kapının her açılışında

Göğsümün kafesine sığmaz yüreğim

Her türlüsünü tattım, acıların ayrılıkların

Herşeye biraz alıştım

Bir seni beklerken kendimi yenemedim…

Şu Metris’in önü, bir uzun alan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Senin hasretindir, hücreme dolan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Senin hasretindir, hücreme dolan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Gerisi yalan…

Hücremdeyim, hasretinle yanarım

Senin için hergün, hergün ağlarım

Kanın hep içime akar kanarım

Beni anlamadın, oana yanarım

Kanın hep içime akar kanarım

Bizi anlamadın, ona yanarım

Ona yanarım…

Ik ben altijd zeventien

Ik huiver bij elke voetstap

Elke keer dat de ijzeren deur wordt geopend

Mijn hart past niet in de kooi van mijn borst

Ik heb allerlei soorten pijnen, scheidingen geproefd

Ik raakte aan alles gewend.

Ik kon mezelf niet verslaan terwijl ik op je wachtte...

De voorkant van die Metris, één lang veld

Ik hield alleen van jou, de rest is een leugen

Het is jouw verlangen, stap in mijn cel

Ik hield alleen van jou, de rest is een leugen

Het is jouw verlangen, stap in mijn cel

Ik hield alleen van jou, de rest is een leugen

Rust is een leugen...

Ik ben in mijn cel, ik brand van verlangen

Ik huil elke dag, elke dag om je

Jouw bloed stroomt altijd in mij, ik bloed

Je begrijpt me niet, ik verbrand je

Jouw bloed stroomt altijd in mij, ik bloed

Je begrijpt ons niet, ik ben dol op hem

Ik brand voor hem...