5000 Years / Don't Know Can't Tell - City Boy

Our carpets are worn and all our curtains torn.

But the mood carries on, and on and on beyond, till it’s gone.

It seems like five thousand years have come and gone

And still it’s left undone.

In circles and space, the vast inhuman race

The strain will show, when empty breezes blow, going no place.

It seems like five thousand years have come and gone

And still it’s left undone.

The changes in time will steal your youth and mine

With shaking heads, we lie in unmade beds, counting the nights.

It seems like five thousand years have come and gone

And still it’s left undone.

Will you let me in?

I’m just a long lost friend.

You can’t tell these days just what a man intends.

Is it day?

Or is it night?

I don’t know.

Can’t tell.

I don’t know.

But you reap what you sow, that’s how it goes

We made the bed and look where it led

Is it where we wanted to go?

Well who’s to know.

The jackal and the fox, won’t spoil your window box

Who needs a world outside?

Your T.V.'s twice as wide.

Is it day?

Or is it night?

I don’t know.

Can’t tell.

I don’t know.

But you reap what you sow, that’s how it goes.

We made the bed and look where it’s led.

Is it where we wanted to go, well who’s to know

Who’s to know, who’s to know, who’s to know ???

No one dares to walk along the boulevard

In case they catch you off your guard

When the lights are off and there is no one there

Then they catch you unawares.

Nervousness is showing in the whites of your eyes

Suspicious of the other guy

Talking is a luxury that you can’t afford

When everybody’s paranoid.

It seems like five thousand years have come and gone (Rep. x 3)

It seems like five thousand years have come and gone.

And still it’s left undone.

Onze tapijten zijn versleten en al onze gordijnen gescheurd.

Maar de stemming gaat door, en verder en verder, totdat het weg is.

Het lijkt alsof er vijfduizend jaar zijn gekomen en gegaan

En toch blijft het ongedaan.

In cirkels en ruimte, het enorme onmenselijke ras

De spanning zal blijken wanneer er een lege bries waait en nergens heen gaat.

Het lijkt alsof er vijfduizend jaar zijn gekomen en gegaan

En toch blijft het ongedaan.

De veranderingen in de tijd zullen je jeugd en de mijne stelen

Met schuddende hoofden liggen we in onopgemaakte bedden, de nachten aftellend.

Het lijkt alsof er vijfduizend jaar zijn gekomen en gegaan

En toch blijft het ongedaan.

Laat je me binnen?

Ik ben gewoon een lang verloren vriend.

Je kunt tegenwoordig niet precies zeggen wat een man van plan is.

Is het dag?

Of is het nacht?

Ik weet het niet.

Kan het niet zeggen.

Ik weet het niet.

Maar je oogst wat je zaait, zo gaat dat

We hebben het bed opgemaakt en kijken waar het naar toe leidde

Is het waar we heen wilden?

Nou, wie moet het weten.

De jakhals en de vos zullen je bloembak niet bederven

Wie heeft er een wereld buiten nodig?

Je tv is twee keer zo breed.

Is het dag?

Of is het nacht?

Ik weet het niet.

Kan het niet zeggen.

Ik weet het niet.

Maar je oogst wat je zaait, zo gaat dat.

We hebben het bed opgemaakt en kijken waar het naar toe geleid wordt.

Is het waar we heen wilden, nou wie zal het weten

Wie moet het weten, wie moet het weten, wie moet het weten ???

Niemand durft over de boulevard te lopen

Voor het geval ze je overrompelen

Als de lichten uit zijn en er niemand is

Dan betrappen ze je onverwachts.

Nervositeit is te zien in het wit van je ogen

Verdacht van de andere man

Praten is een luxe die u zich niet kunt veroorloven

Als iedereen paranoïde is.

Het lijkt alsof er vijfduizend jaar zijn verstreken (Rep. x 3)

Het lijkt alsof er vijfduizend jaar zijn gekomen en gegaan.

En toch blijft het ongedaan.