Monteperdido - Carlos Sadness

Me acaricia la carretera, no tengo un billete de vuelta

Veo tus pies en la ventanilla, están bailando con las estrellas

Cuando salga el sol y desvele el secreto de nuestra existencia

Hablaran de nuestra belleza como algo que nunca se ha visto en la tierra

Y vendrán a buscarnos, de todos puertos, querrán nuestra magia en las tiendas

Pero, sé que tú y yo correremos, aunque se acaben las fuerzas

Pero, sé que tú y yo correremos, sé que tú y yo podemos

Si hace falta volaremos porque somos dos cometas

Somos estrellas ardiendo en la noche

Ni siquiera los astrónomos sabrían darnos nombre

Cuando las flechas lleven al bosque

Tú y yo seremos el viento que sople

Ya me escuchaste hablar

Entre sueños de alguna estupidez

Todos querían ver nuestra caída

Eterna ingravidez

Ahora que veo el cielo en tus ojos me atrevo a volar hasta que estemos lejos

Ahora que estamos fuera de contexto el universo nos queda pequeño

Pero, sé que tú y yo correremos, sé que tú y yo podemos

Si hace falta volaremos porque somos dos cometas

Somos estrellas ardiendo en la noche

Ni siquiera los astrónomos sabrían darnos nombre

No nos alcanzan no nos conocen

Tú y yo seremos el viento que sople

Cuando dejes de soñar conmigo

Ya estaré en el Monteperdido

Cuando dejes de soñar conmigo

Ya estaré en el Monteperdido

De weg streelt me, ik heb geen retourticket

Ik zie je voeten in het raam, ze dansen met de sterren

Wanneer de zon opkomt en het geheim van ons bestaan ​​onthult

Ze zullen over onze schoonheid spreken als iets dat nog nooit op aarde is gezien

En ze zullen ons komen zoeken, vanuit alle havens, ze zullen onze magie in de winkels willen hebben

Maar ik weet dat jij en ik zullen rennen, zelfs als onze kracht opraakt

Maar ik weet dat jij en ik zullen rennen, ik weet dat jij en ik het kunnen

Indien nodig zullen we vliegen omdat we twee vliegers zijn

Wij zijn sterren die branden in de nacht

Zelfs astronomen zouden niet weten hoe ze ons een naam moeten geven

Wanneer de pijlen naar het bos leiden

Jij en ik zullen de wind zijn die waait

heb je me horen spreken?

Tussen dromen van een of andere domheid

Ze wilden ons allemaal zien vallen

eeuwige gewichtloosheid

Nu ik de lucht in je ogen zie, durf ik te vliegen tot we ver weg zijn

Nu we uit de context zijn, is het universum te klein voor ons

Maar ik weet dat jij en ik zullen rennen, ik weet dat jij en ik het kunnen

Indien nodig zullen we vliegen omdat we twee vliegers zijn

Wij zijn sterren die branden in de nacht

Zelfs astronomen zouden niet weten hoe ze ons een naam moeten geven

Ze bereiken ons niet, ze kennen ons niet

Jij en ik zullen de wind zijn die waait

Wanneer je stopt met van me te dromen

Ik ben al in Monteperdido

Wanneer je stopt met van me te dromen

Ik ben al in Monteperdido