Eyes Gaze To A Future Foreseen - Bishop Of Hexen

Eyes gaze as the future unfolds

To horizons, no foot set at their dawn

Whence came this fear of dying that stole all our strength?

When elders speak of broken trees

They planet the seeds for forthcoming wind

The forces and rhythms of war

Flesh dying, a separation of souls

Their eyes gaze to a future foreseen

To horizons, no foot set at their dawn

I played for thou tunes, and sang at the choir

Circled through and fro, voices coarse and sore

Woth no lips, and no strings

No pawns, and no kings

Wisdom heard never before

Immersed in blight, in horror, I’ve set foot in thou mind

You let me in and i closed shut the door and I reaped you apart!

No future could suffice

For what I am here to explore

When chaos reigns I shall stride through that door

To claim all those dearest, thou shed tears upon and adore

Forlorn, and shriveled

(they'll be), to the furance them all

And you invoked me before

From the midwife’s role until the burier’s toll

My presence grows within you all

A drawing not for all to see

You cannot resist it yet you are bound to the part I’ve weaved for thee

And you, you invoked me before

Hint of a doubt, turns swiftly to gore

You cannot resist it yet you are bound to the part I’ve weaved for thee

Till time comed and you will recall

This body you wore

Countless eons ago

To flee from one battle

Thus loosing the war…

Ogen staren terwijl de toekomst zich ontvouwt

Naar de horizon, geen voet gezet bij het aanbreken van de dag

Waar kwam deze angst om te sterven vandaan die al onze kracht stal?

Als ouderen spreken over gebroken bomen

Ze planten de zaden voor de komende wind

De krachten en ritmes van oorlog

Vlees sterft, een scheiding van zielen

Hun ogen staren naar een voorziene toekomst

Naar de horizon, geen voet gezet bij het aanbreken van de dag

Ik speelde voor jullie deuntjes en zong in het koor

Omcirkeld heen en weer, stemmen grof en pijnlijk

Zonder lippen en zonder verplichtingen

Geen pionnen en geen koningen

Wijsheid nooit eerder gehoord

Ondergedompeld in plaag, in afschuw, heb ik voet in je geest gezet

Je liet me binnen en ik sloot de deur en ik plukte je uit elkaar!

Geen toekomst zou kunnen volstaan

Voor wat ik hier ben om te ontdekken

Als er chaos heerst, zal ik door die deur schrijden

Om al die dierbaren op te eisen, vergiet je tranen en aanbid je

Verloren en verschrompeld

(dat zullen ze zijn), om ze allemaal op te blazen

En je hebt me eerder aangeroepen

Van de rol van de verloskundige tot de tol van de begrafenisondernemer

Mijn aanwezigheid groeit in jullie allemaal

Een tekening die niet voor iedereen te zien is

Je kunt het niet weerstaan, maar je bent gebonden aan het deel dat ik voor je heb geweven

En jij, je riep me eerder aan

Hint van twijfel, verandert snel in gore

Je kunt het niet weerstaan, maar je bent gebonden aan het deel dat ik voor je heb geweven

Tot de tijd komt en je zult het je herinneren

Dit lichaam dat je droeg

Ontelbare eonen geleden

Om te vluchten voor één gevecht

Zo de oorlog verliezen...