Pajaros de Fuego - Los Tres

No sé si hubo algo

Que me haya hecho soñar

En un instante todo

Se vuelve realidad

Los pájaros de fuego

Se vuelven contra mí

Me secan y me encienden

Negándome a seguir

Vacio, rodeado

Llorando por un siglo

Todo lo que tengo

No lo verás jamás

Extraño y condenado

A no mirar atrás

Los templos que vomitan

Los rezos del dolor

Hacen reír al cielo

Y al mal que hay en tí

Señor

Vacio, rodeado

Llorando por un siglo

Ik weet niet of er iets was

dat deed me dromen

In een oogwenk alles

het komt uit

de vuurvogels

Ze keren zich tegen mij

Ze drogen me op en winden me op

weigeren te volgen

leeg, omgeven

een eeuw huilen

Alles wat ik heb

je zult het nooit zien

vreemd en gedoemd

niet om terug te kijken

De tempels die overgeven

de gebeden van pijn

Ze maken de lucht aan het lachen

En aan het kwaad dat in je is

Meneer

leeg, omgeven

een eeuw huilen